DIABETES EN DE GEVOLGEN OP DE MOND-GEZONDHEID
DIABETES KAN DE GEZONDHEID VAN DE MOND SERIEUS BEPERKEN EN BEÏNVLOEDEN
Onderzoek toont aan dat diabetici een verhoogde prevalentie hebben van tandvleesproblemen. Diabetici zijn vatbaarder voor parodontale aandoeningen. Epidemiologische onderzoeken hebben duidelijk aangetoond dat diabetes een belangrijke risicofactor is voor parodontitis (tandvleesontstekingen). In vergelijking met niet-diabetici komen tandvleesontstekingen bij diabetici 3x zo vaak voor.
Onderzoek toont ook aan dat er een belangrijke wederkerige relatie is tussen tandvleesontstekingen en systemische ziekten bij diabetici. Als gevolg, diabetici met een slechte mondgezondheid hebben een hoger risico op het ontwikkelen van andere systemische ziekten zoals hart- en vaatziekten, nierziekten en beroerte.
Deze wederkerige relatie tussen diabetes en de voornoemde ziekten staat bekend als het seesaw-effect. Een fenomeen dat regelmatig wordt aangetroffen bij diabetici.
De ernst van parodontale aandoeningen (parodontitis) bij diabetici kan gedeeltelijk worden veroorzaakt door een verstoorde immuunreactie die de genezing vertraagt en leidt tot chronische ontstekingen en infecties in de mond. Het verhoogde risico op parodontitis bij diabetici is ook gelinked aan de medicatie en aan een conditie genaamd xerostomie (droge mond). Een conditie die kan samen gaan met diabetes. Xerostomie speelt vooral ’s nachts een rol omdat het bijdraagt aan de ophoping van glucose in de mond tijdens de slaap.
Dus, zelfs als het bloedglucose onder controle is en er wordt een gezond dieet gevolgd, hebben diabetici tot aan 4 keer meer glucose in hun speeksel dan niet-diabetici. Dit zou 1 van de factoren kunnen zijn die bij diabetici bijdragen aan verergerende tandvlees problemen.
Helaas zijn veel diabetici zich niet bewust van de verbanden tussen parodontitis en diabetes en ook niet van de mogelijke bijdrage van parodontale behandelingen in het controleren van diabetes.
DIABETES-MONDZORG, HET BELANG VAN EEN GEZONDE MOND.
In steeds meer onderzoeken wordt aangetoond dat een slechte orale hygiëne een voorloper kan zijn voor hart- en vaatziekten, luchtweg-aandoeningen, beroertes, diabetes en vroeggeboorten.
Onder normale omstandigheden verschaft de natuur je mond natuurlijke systemen die de micro-organisamen reguleren. Micro-organisamen zoals bacteriën, gisten en virussen. De systemen behouden een gezonde balans die voorkomt dat de bacteriën koloniën vormen die biofilm worden genoemd. Dentale plaque is een vorm van biofilm die, indien niet gecontroleerd en verwijderd, kan leiden tot parodontale ziekten en aandoeningen.
DE NATUURLIJKE MANIER OM JE MOND TE BESCHERMEN: SPEEKSEL
► Reinigen en versterken. ► Bescherming tegen bacteriën. ► Ondersteunt smaak en spijsvertering. ► Ondersteunt kauwen en slikken. ► Ondersteunt spreken. ► Versterkt de tanden. ► Voorkomt slechte adem. ► Voorkomt glycemische index verstoringen. ► Behoudt de pH-waarde (7,4). ► Zorgt voor comfort.
Je speeksel is een complexe vloeistof die de mond spoelt, dag in dag uit, beschermende oer-systemen die helpen je mond op een natuurlijke manier in balans te houden. Deze balans is je orale eco-systeem, het orale micro-bioom (de bacteriën in je mond). Speeksel is een reinigingsmiddel, een ionen-reservoir een smeermiddel en een buffer.
Speeksel voorkomt de formatie van schadelijke zuren die kunnen leiden tot de opbouw van plaque (biofilm), tandvlees-problemen en cariës. Overtuigend bewijs laat zien dat speeksel essentieel is voor de gezondheid van de mond. Speeksel verschaft ook een verdedigingsmechanisme tegen de introductie van infecties die via de mond het lichaam binnen komen.
Oxidatieve stress ontstaat in de mond net zoals elders in het lichaam. Het kan zowel chronische ontstekingen en infecties veroorzaken maar het kan ook het gevolg zijn van chronische ontstekingen en infecties.
Het is de werking van de non-immuun-factoren in het speeksel zoals lysozym, lactoferrine en lactoperoxidase in samenwerking met andere immuunfactoren die bijdragen aan een gezonde orale flora door de natuurlijke balans van de mond te handhaven.
Antioxidanten in het speeksel helpen in de strijd tegen vrije radikalen die leiden tot oxidatieve stress. Speeksel geeft een eerste lijns anti-oxidanten bescherming tegen oxidatieve stress van vrije radikalen die wordt veroorzaakt door het kauwen en verteren van voeding.
De continu gecombineerde acties van de vele defensie-mechanismen van het speeksel samen met goede orale hygiëne zijn onontbeerlijk voor een neutrale pH-waarde, de basis voor een gezonde mond.
Helaas kan de functie van het speeksel worden verstoord door een serie aan externe factoren zoals dieet, gezondheid, medische behandelingen en medicatie, auto-immuun-ziekten en hormonen. Hoe beter je gezondheid, hoe effectiever je speeksel is in het behouden van die belangrijke balans in je mond.
Diabetes is een van die risicofactoren.
Diabetes type 1
Ongeveer 10% van de diabestes-patiënten heeft het type 1. In totaal zijn er 120.000 personen met gediagnosticeerde diabetes type. Er wordt geschat dat ruim een kwart miljoen mensen diabetes (1 en 2) hebben, zonder dat zij dit weten.
Bij gezonde mensen maakt de alvleesklier insuline aan die helpt om het bloedsuiker (bloed-glucose) in de cellen te brengen waar het brandstof wordt. Bij type 1 maakt de alvleesklier geen of (veel) te weinig insuline aan. Het is een auto-immuunziekte waarbij de cellen die insuline produceren worden vernietigd. Als de cellen te weinig glucose ontvangen is er te weinig energie en voelt de patiënt zich moe. De overtollige glucose hoopt zich op in het bloed. Dit is een levensbedreigende situatie. Het lichaam reageert; Er ontstaat dorst zodat de nieren de glucose kunnen afvoeren.
Insuline spuiten; als er geen insuline gemaakt wordt moet er insuline geïnjecteerd worden in de bloedbaan zodat de glucose kan worden opgenomen door de cellen.
Diabetes type 2
Er zijn ruime 900.000 mensen met de diagnose diabetes type 2. Deze variant van suikerziekte werd vroeger ouderdoms-suiker genoemd. Dit echter achterhaald omdat in toenemende mate de diagnose bij jongeren (kinderen) wordt gesteld. Bij diabetes type 2 is wordt er wel (meer) insuline aangemaakt maar de cellen zijn minder gevoelig geworden voor insuline waardoor zij te weinig glucose op kunnen nemen.
Diabetes type is vaak gerelateerd aan overgewicht; vetcellen zijn minder gevoelig voor insuline. De alvleesklier gaat dan meer insuline produceren. Door dit (relatieve) overschot aan insuline raken de lichaamcellen minder gevoelig voor insuline. De alveesklier gaat nog meer produceren totdat er sprake is van uitputting (oververmoeidheid) van de alvleesklier. De produktie van insuline daalt en het bloedglucose stijgt chronisch.